سلیاک درواقع قابل پیشگیری نیست و نمی توان مانع بروز آن شد، تا چندین سال پیش سلیاک در ایران نوعی بیماری نادر محسوب میشد اما امروزه با افزایش میزان آگاهی و دانش و قابل دسترس بودن آزمونهای تخصصی سرولوژی و انجام نمونه برداری از روده و آسیب شناسی آن امکان تشخیص سلیاک آسانتر شده و باعث شده تا مبتلایان بیشتری شناسایی شوند. مطالعات نشان داده است که سلیاک محدودیت جنسی ندارد در هر دو جنس زن و مرد دیده میشود و محدودیت سنی هم ندارد یعنی از هنگامی که کودک برای اولین بار شروع به خوردن غذاهای حاوی گلوتن میکند تا سن پیری ممکن است فعال شود و همچنین محدودیت جغرافیایی خاصی نیز ندارد. شیوع سلیاک حدودا از هر ۱۵۰ نفر یک نفر میباشد اما این درصد ابتلا در گروههایی از افراد افزایش مییابد که از نظر علمی این گروهها بهتر است غربالگری شوند تا چنانچه مبتلا هستند زودتر شناسایی شوند و با عوارض ناشی از آن مواجه نشوند. (غربالگری روشی است که میتوان به وسیله آن افراد بدون علامت را مشخص کرد)
سلیاک در گروههای زیر شیوع بالاتری نسبت به سایر افراد جامعه دارد :
- در کسانی که اقوام درجه یک آنها (والدین، خواهر و برادر، فرزند) مبتلا به سلیاک هستند احتمال ابتلا بیشتر است :
- در فردی که خواهر یا برادر مبتلا دارد احتمال ابتلاء ۸.۹ درصد یا ۱ نفر از هر ۱۱ نفر است.
- در فردی که فرزند مبتلا دارد احتمال ابتلاء ۷.۹ درصد یا ۱ نفر از هر ۱۳ نفر است.
- در فردی که پدر یا مادر مبتلا دارد احتمال ابتلا ۳ درصد یا ۱ نفر از هر ۳۳ نفر است.
- در افرادی که دچار برخی بیماری های خودایمنی مانند : دیابت نوع یک، پرکاری و کم کاری تیروئید، سندرم داون، سندروم ترنر، هموسیدروز ریوی، درماتیت هرپتیفرم ، S ، هپاتیت اتوایمیون و … هستند.